HStAOrient5a: 85v

idi. Ammā ḥālā münderisdür. Ve bu ʿilmüñ esbāb u şurūṭı ḥadd‑i // kesb‑i beşerden bīrūndur sāyir muʿcizāt gibi degül. Ve biñ // yigirmi ṭoquz kevākib‑i s̱ābite vardur ki felekü l‑burūcda merkūz‑ // dur. Ehl‑i tencīm zuʿmı üzre cümlesinüñ aḥkāmı vardur. Sāʾir // aḥkām‑i seyyārāt gibi. Ehl‑i nücūm anlaruñ aḥvālin żabt ėtme‑ // mişdür ancaq bunlaruñ içinde kevākib‑i merṣūdeleri qırq ṭoquz // kevkebdür. Bāqīsi mechūldür ve anlaruñ zuʿmınca edille‑i zamānı ve // edille‑i mekānı ve edille‑i devlet ü milleti ve edille‑i qırānāt // u edvār ve ṭāliʿ ü sāli ve edille‑i ṭāliʿ‑i velādet ve taḥvīli // dükelisin maʿlūm ėtmek gerek. Ve bir bir merātibini żabṭ // ve ḥıfẓ ėdüb bu cümleden ḥükm‑i istiḫrāc ėtmek gerek. // Bu maqūle şerāyiṭ‑i kes̱īrenüñ żabṭı ḥadd‑i qudret‑i beşerden // bīrūndur. Wa‑ʿindahū mafātiḥu l‑ġaybi lā yaʿlamuhā illā huwa. Ve cümleden // ʿacebter oldur ki bu dükelinüñ mebnāsı ṭāliʿ‑i irtifāʿdur. // Müneccim ḫod irtifāʿ olduġı zamānda eline usṭurlāb alub // vażʿını rāst ü dürüst qılınca ve ol zuʿmınca dürüst // qılduġı ān‑i laṭīfde āftāb qaç biñ ferseng ḥareket // ėtmiş olur Ḥikāyet: Bir gün Cebrāʾīl ʿaleyhi s‑selām [Muḥammed] Muṣṭafā // ṣallā llāhu ʿaleyhi ve‑sellem ḥużūrına gelüb resūlu llāh ṣordı ki: